شیشه ی عطر بهار، لب دیوار شکست ...
و هوا پر شده از بوی خدا
همه جا آیت اوست
دیدنش آسان است
سخت آن است که نبینی او را ...

هنوز هم دلم تنگ مے شود

برای محض حرف زدـــــنت

و براے تکیه کلامهایـــت

که نمے دانستی

فقط کـــلام تو نبود

من هم به آنها ...

تکـــیه داده بودمـــــ!

جهـــ ان در اول دایـــ ـــره بـــ ــود

بعــد از تصــ ـــآدُف با یکــــ کفشـــدوزکـــــ
ذوزنقـــــه شـــ ُد !

تــــا در چهـــآر گوشـــه ے ناهمگــون ِ آن بنشینیـــم
و بـــراے هم پاپوش بدوزیــ ـــم !

امـروز با همه ی دنـیا قهرم ...

امـا تـو صدایم کــن، بـرمـی گـردم ...

سادگـی کودکانـه ام را مـی بینـی ؟!

کابوسم را تعبیر کردند ...

به نیامدنت ،

و من خوب می دانم ...

همه خواب هایم  وارونه اند

  تو  می آیی ...

نگران نباش، " حـال من خوب اســت "  

بــزرگ شده ام... 

 
دیگر آنقدر کــوچک نیستـم که در دلتنگی هایم گم شوم...!

آمـوختــه ام،

که این فاصــله ی کوتـــاه، بین لبخند و اشک نامش "زندگی ست"

 
... آمــوختــه ام،

که دیگــر دلم برای "نبــودنـت" تنگ نشــــود.

راستی،

دروغ گفتن را نیز، خوب یاد گرفتـه ام...!

"حال مـــن خوب اســت" ... خوبِ خوب...