باران می بارد

و من بی اختیــار یاد درس لطیفـــ هفت سالگی افتادم

آن مرد در بـــاران آمد...آن مرد آمد

امــــــا او نیامد !

تــــــــو نیامدی ...

اصلا قرار نبود که بیایی

_و چــــه زیبا می شود وقتی کسی بیاید که قرار نیسـتــــ_

باران می آید ...

                 باران مثل چشم های من خیس خاطره است ...

                                   راستی آسمان از چه دلگیر است؟!

                                                        از یک خاطره بغض آلود ؟ یا آرزویی محال !؟

باران که می بارد؛ تمام کوچه های شهر پر از فریاد من است که می گویم :

من تنها نیستم ...

تنها منتظرم ...!